Een steinerschool wordt gemaakt door ouders, leraren en kinderen.
Door liefde voor en vertrouwen in elkaar.
Rudolf Steiner noemde opvoeden een kunst. Een kunst die pas tot bloei kan komen als de samenwerking tussen leerkracht en ouder in een sfeer van onderling vertrouwen plaatsvindt.
Wat wij in deze school veel meer nodig hebben dan in andere scholen, is samenwerking in onderling vertrouwen. Onze school is immers gegrondvest op het principe dat in het geestesleven vrijheid moet heersen. Niet de vrijheid van de leerling om te doen wat hij wil, maar een vrijheid die geen dwang van bovenaf, een staatsinmenging toelaat. (…) Wij kunnen niet, beschermd door de staat, ons werk doen; wij hebben daar ouders voor nodig, die als het ware een muur van vertrouwen om de school heen vormen, waardoor binnen die muur in vrijheid kan gewerkt worden. Ik wil erop wijzen dat de leraren de ouders als goede vrienden nodig hebben.
Kiezen voor een steinerschool is ook kiezen voor betrokkenheid bij het klas- en schoolgebeuren. Die hoge mate van betrokkenheid is essentieel voor onze school.
Ouders engageren zich op verschillende manieren.
We rekenen hierbij op het volgende:
- deelname in de pedagogische zorg van uw kind door het opvolgen van agenda, taken en schriften, door het bijwonen van de ouderavonden en het opvolgen van alle communicatie vanuit de school
- praktische hulp bij allerlei activiteiten (was, soep, feesten, klusdagen, uitstappen …)
Veel ouders kiezen voor nog een hogere versnelling.
Zij zijn klasouder, als schakel tussen de oudergroep van de klas en de klasleraar.
Of ze nemen deel aan de ouderraad, die de betrokkenheid van de ouders bij het schoolgebeuren wil stimuleren.
Of (maar het kan ook ‘en’) ze beslissen mee op bestuurlijk niveau en nemen verantwoordelijkheden op als lid van de Raad van Bestuur.
Dat maakt een steinerschool zo bijzonder.
Dat ze niet vrijblijvend is.
Want samen zien we hier de maatschappij van morgen ontluiken.