De Germanen zagen deze tijd als een nieuw begin. Al het oude werd opgeruimd, zelfs de vuren werden even gedoofd. Ook hadden zij net als de Kelten, Grieken en Romeinen een traditie om groene takken en bomen te gebruiken in hun riten rond de midwintervieringen. Deze planten en bomen werden magische eigenschappen toegedicht, omdat zij groen bleven en niet afstierven in de winter.
Tegenwoordig begint ons nieuw begin een paar dagen later dan het oude midwinterfeest: met Nieuwjaar. Een nieuw begin dus vroeger en nu. Wij kunnen hier ook in ons eigen leven mee aan de slag: het huis opruimen, spullen uitzoeken en wegdoen, zodat er ruimte ontstaat voor de advents- en kerstspullen. Maar misschien ook opruimen van binnen, zodat er ruimte ontstaat om het wonder en het licht van het Christuskind te ontvangen.
In de adventstijd bereiden we ons voor op het licht dat zal komen. We groeien naar het licht toe.
Het is een tijd van hoopvolle verwachting, van stilte na de herfststorm.
In deze veertigdagentijd zuiveren we het innerlijke, net zoals we in de tijd voor Pasen het fysieke lichaam zuiveren.
Tijdens deze donkere tijden kijken we naar binnen. We worden teruggeworpen op onszelf. Door de donkerte buiten, worden we niet afgeleid door hetgeen zich buiten ons afspeelt: het daagt ons uit om een innerlijke weg te gaan.
Advent in de kleuterschool
Het innerlijke pad vinden we in de kleuterklas terug in de adventsspiraal. Dit is een spiraal van dennengroen op de vloer. In het midden staat de adventskrans waarop de eerste adventskaars brandt. Ieder kind krijgt een appeltje, waarin een kaarsje met een sterretje zit. In alle rust mag het de spiraal inwandelen om in het midden zijn kaarsje aan te steken aan de adventskaars. Op de terugweg krijgt het kaarsje een plek tussen het dennengroen. Wanneer ieder kind dit gedaan heeft, is er een lichtende spiraal te zien. Zo is de weg, die eerst donker was, op het einde verlicht. Het hele gebeuren wordt begeleid met muziek en gezang.
Op het einde van de dag krijgen de kinderen hun kaarsje mee naar huis. Het is mooi als dit thuis ook een speciale plek krijgt.
Het is bijzonder om zien hoe ieder kind zijn eigen weg bewandelt. De ene doet het snel, de andere traag, weer iemand anders loopt dwars door de spiraal of volgt hem minutieus. Er zijn er die het niet alleen durven of die alleen maar naar hun kaarsje kijken en vergeten te wandelen … prachtig om te zien.
Advent in de lagere school
In de lagere school zitten de kinderen op maandag zoals gewoonlijk in de euritmiezaal, maar nu rond een groene spiraal. Ze verwelkomen de eersteklassers met een lied. Deze stappen de spiraal en steken hun kaarsje aan.
Er volgen nog liederen.
Zoals:
Stil nu, stil nu maak nu geen gerucht,
Stil nu, stil nu ’t ruist al door de lucht,
Het wonder komt er zachtjes aan
’t Kerstkind wil naar binnen gaan.
Stil nu, stil nu maak nu geen gerucht.
Juf Hannelore vertelt een verhaal.
Vervolgens haalt van elke klas een kind een lichtje voor elke klas.
Het moment eindigt stemmig met een lied en enkele spreuken.
Terug naar De pedagogie